Wolność to nicość, która trwa w sercu człowieka i która zmusza rzeczywistość ludzką do tworzenia siebie zamiast bycia <gap>. Dla rzeczywistości ludzkiej być to wybierać siebie: nic nie przychodzi do niej od wewnątrz ani od zewnątrz, co mogłaby przyjąć lub zaakceptować. Została ona w całości i bez żadnej pomocy rzucona w niemożliwą do zniesienia konieczność tworzenia siebie aż do najmniejszego szczegółu. Tak więc wolność nie jest bytem jakimkolwiek: jest bytem człowieka, a więc nicością jego bytu... Człowiek nie może być bądź niewolnikiem, bądź wolnym: jest cały wolny i zawsze wolny, albo go w ogóle nie ma</>. Nicość w głębi człowieka jest jego