przez autentyczne poczucie humoru.<br> I tu niespodzianka (to znaczy, niespodzianka wyłącznie dla zaszytego w jaskini pustelnika albo kogoś, kto właśnie się obudził z trwającej przez rok klinicznej śpiączki): w roku 1989 rzeczywiście był na świecie przynajmniej jeden żywy i względnie dobrze się mający kandydat, w którego wypadku ta z pozoru niemożliwa do obsadzenia posada mogła się wydawać wręcz skrojona na jego miarę. Nazwisko kandydata: Václav Havel.<br> "Prawdziwą próbą człowieka jest nie to, jak gra rolę, którą sam dla siebie wymyślił, ale to, jak gra rolę, w której obsadziło go przeznaczenie". Zdanie to sformułował nie Havel, ale jego przyjaciel i mentor, nie