wejściowych, powtarzam: prosimy.." komunikat organizatorów przerwał miłą pogawędkę.<br>- To dla nas - nastawił ucha Mirek i wziął Grzesia na ręce - Aniu musimy już iść.<br>- Oczywiście, oczywiście, do zobaczenia w poniedziałek w biurze - Anna pocałowała czule przyjaciółkę w policzek i oddaliła się z rodziną w kierunku bramki numer jeden.<br>To wydawało się niemożliwe. A jednak było prawdziwe. Ludzkość tak długo czekała na ten moment. Ileż lat wsłuchiwano się w pusty - jak się wydawało - czarny kosmos. Tak wiele było niepotrzebnych teorii, niekończących się dysput i jałowych spekulacji. I ilu oponentów? A teraz? <br>Teraz już wiemy. Są. Usłyszeli. Przychodzą. Wyglądają zupełnie jak my. Myślą podobnie