kapłana istotnie przebywa Odkupiciel, pozwalało komunikować się - codziennie słyszeliby nad sobą słowa: "Domine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum..." Jednak doceniając personalny i społeczny sens praktyk religijnych - nie praktykują. Rozumiejąc wiarę - nie żyją wiarą. Potrzebując jej - nie żyją w niej. Nie będąc wyznawcami, nie są również heretykami. Ich niepokój, ich poszukiwania wymowniej być może charakteryzują nasz czas, niż jazgot faszystowski, który - trzeba mieć tę nadzieję - ścichnie wreszcie, aby upiornym wspomnieniem straszyć lub śmieszyć przyszłe pokolenia, póki nowy führer lub duce skinieniem ręki nie postawią tłumów w szeregi. Natomiast laicyzacja uczuć religijnych - bo religijnymi laikami nazwać można wielu współczesnych ludzi