czernidłem nie można było tego dojrzeć.<br>Adaś nie zwracał na nic uwagi, najmniej zaś na nieszkodliwe zwady braci. Krążył do Elizejskich Polach *, na których zamiast asfodelów kwitły dawne historie. Snuł się po gąszczu wypatrując wśród tłumu widm jednej postaci: Francuza. Nie znalazł go jednakże. Przewertował kilka pamiętników, kilka diariuszów, spisywanych nieporządnie i cudacznym stylem, w których oznajmiano zdumionej przyszłości, że żyto &lt;orig&gt;wyprzało&lt;/&gt;, a raki poogryzały ogony karasiom w stawie. Wśród zbutwiałych szpargałów najwięcej było domowych rachunków, przepisów kuchennych i wybornych recept na &lt;orig&gt;bolenie&lt;/&gt; w kiszkach lub w wątrobie. Mało ceny miały dla niego obszerne wiadomości, jak się przyrządza "sos Marysi gustem