podbój Europy. Lecz wbrew temu, co w tej chwili myślał, silniej go przejął i poruszył nagły odruch sympatii, który tamtego obcego i nieznanego człowieka uczynił mu naraz kimś prawie bliskim. O czym mógł myśleć ten młody Rosjanin, daleko rzucony od swojej ojczyzny, od swego domu, od bliskich swoich, w obcym, nieprzyjaznym mieście? Dlaczego <page nr=180> odłączył się od towarzyszy i szukał samotności? Wszystko ich - jego i tamtego - rozdzielało, lecz także wszystko zdawało się łączyć. Co było w tym rzeczywiście ważne i co się miało liczyć? Zawiłe i dręczące racje, które niosła historia, czy ten prosty odruch zwykłej ludzkiej przyjaźni i jakiejś mglistej solidarności