wszystko jej wina. I jej kara za zbrodnie...<br>- Głupie gadanie!<br>- Zginęła - mruknął Asa - na Głębi Sedny. W tymże samym miejscu, co wtenczas Pavetta i Duny... Ot, przypadek...<br>- To nie był przypadek - powiedział z przekonaniem Crach an Craite. - Ani wtenczas, ani teraz z pewnością nie był to przypadek.<br>&lt;q&gt;Słusznym jest, aby nieszczęśliwy cierpiał. Jego ból i upokorzenia <br>wynikają z praw natury, a dla realizacji celów natury potrzebne jest zarówno istnienie cierpiącego, jak też i tych, którzy przysparzając mu strapień sami cieszą się powodzeniami. Ta właśnie prawda powinna stłumić wyrzut sumienia w duszy tyrana czy złoczyńcy. Nie musi się powściągać, winien dopuszczać się