z umiarkowanymi czynszami. W Poznańskiem i na Pomorzu, w rozproszonych zakładach wytwórczych, wyzysk robotnika był dużo mniej skrępowany.<br>Stosunkowo najliberalniejsze ustawodawstwo robotnicze istniało w Austrii. Związki zawodowe były tu dozwolone od 1867, a strajki od 1870 r. Karane było natomiast organizowanie strajków przez związki. Przymus ubezpieczeń robotniczych od chorób i nieszczęśliwych wypadków zaprowadzono z niewielkim opóźnieniem w stosunku do Prus, pod koniec lat osiemdziesiątych. Mimo to położenie robotników było w Galicji chyba jeszcze gorsze niż w pozostałych zaborach, a to ze względu na rozproszenie zakładów, szeroko stosowane chałupnictwo i ciążącą na rynku rezerwową armię pracy. Płace realne spadały tu często poniżej minimalnych