oglądali, ale to już inna historia.<br>Wiktoria uśmiechnęła się - czy dlatego fascynowała ją góra, że miała tak na imię, czy dlatego tak otrzymała na imię, żeby ostatecznie wydrzeć górze jej tajemnicę? Na niebie pojawiły się chmury, a na ich tle jeszcze wyraźniej widać było przelatujące nietoperze. "Muszą gdzieś tu mieszkać, nietoperz nie potrafi latać zbyt daleko... W naszej jaskini?". Zasnęła, gdy niebo zaczęło szarzeć.<br>Grupa Wiktorii, w skład której prócz niej wchodzili jeszcze 24-letni Antoine, geolog i 22-letni Jules, student historii, od kilku miesięcy funkcjonujący jako jej narzeczony, poszła lewym skrajem lawiniska, w górę stromego żlebu, zarośniętego karłowatymi sosnami