legionistów do swego wodza. Okoliczności były dla niego pomyślne - swoje ruchliwe oddziały nie obarczone zbędnym balastem ekwipunku żołnierskiego, jaki posiadali Rzymianie, przerzucał z łatwością z miejsca na miejsce, zawsze ostrzeżony na czas i dokładnie informowany o ruchach wojsk Waryniusza przez wrogą Rzymowi ludność miejscową. Wiedział jednak, że decydująca bitwa jest nieunikniona - trzeba było zaczekać na szczęśliwy moment i uderzyć znienacka.<br>*<br>Przed świtem trzech ludzi wyjechało z obozu. Byli to Kastor, Polluks i Kalias. Spartakus, choć niechętnie, zgodził się na udział Kaliasa w patrolu. Przywiązał się bardzo do tego chłopca i nie chciał go narażać na niespodzianki rzymskich dróg. Ale Kalias usłyszawszy