chodniku pozostał pułkownik.<br>- Urżnął się czy co, do licha - rzekł do siebie - co ma wspólnego charakter z chronologią?...&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr=19&gt; &lt;tit&gt;Rozdział drugi&lt;/&gt;<br>Na stole stała lampa z zielonym, niskim kloszem, oświetlając jedynie mały krąg pluszowej serwety, pudło z cygarami, omszałą butelkę i dwa kieliszki bursztynowego płynu. Pokój tonął w mroku, w którym niewyraźnie rozpływały się kontury sprzętów.<br>Dyzma zapadł w miękki fotel i przymknął oczy. Czuł się niezwykle ociężały i tak senny, że zasnąłby na pewno, słuchając tego monotonnego głosu, na który jak drobniutkie paciorki na cieniutką niteczkę szybko nizały się bezdźwięczne, szepleniące słowa, gdyby od czasu do czasu z drugiej strony stołu