się propagandy socjalistycznej konserwatywno-klerykalny &lt;name type="tit"&gt;Czas&lt;/&gt;. Tej opinii trudno się dziwić, znając całokształt ideologii konserwatystów krakowskich. W jakiej jednak mierze poglądy "Czasu" podzielało całe społeczeństwo, zwłaszcza społeczeństwo Kongresówki?<br>Wydaje się, że świadomość tego, czym naprawdę jest socjalizm i kim są owi socjaliści, była jeszcze w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku bardzo nikła. Świadczyć o tym mogą choćby pierwsze karykatury socjalistów w literaturze powieściowej - w Widmach Orzeszkowej, czy nawet w wydanej w 1890 roku, a więc w cztery lata po procesie &lt;name type="org"&gt;Proletariatu&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;Lalce&lt;/&gt;. Socjaliści z kart tych utworów to albo młodzież rozpromieniona uczciwymi wprawdzie, ale bardzo nieodpowiedzialnymi uczuciami solidarności z odpychanymi przez społeczeństwo