domyślamy się czegoś więcej: jakiejś duchowej czy witalnej energii: &lt;foreign&gt;élan vital&lt;/&gt; - jak mówił Bergson. Zmienny rytm nadziei pozwala nam przeczuć tajemnicę rytmu tamtej energii, tamtego życia. Pozostaje ono zresztą wciąż tajemnicą. Nie widać, kto i co przemawia w człowieku jego nadzieją. Bo człowiek jest w nadziei częściej tym, który słucha, niż tym, który mówi. Jego istnienie to bezustanne uleganie jakiejś nadziei. Losem człowieka jest: dać się pokonać nadziei. Ginie ten, kto przestaje jej ulegać.<br>Podstawową tajemnicę nadziei chrześcijańskiej stanowi jej wewnętrzna siła.<br>Jakie doświadczenia są czynnikiem wyzwalającym w nadziei chrześcijańskiej jej siłę? - Oczywiście nie jesteśmy tu w stanie wchodzić w rozważania