mnożenie podobnych uciech w duszy mocą imaginacji, czułości i dowcipu staje się potrzebą myślącego jestestwa. &lt;gap&gt; ze wszystkich sztuk pięknych najbogatsza &#150; poezja, ile sztuka twórcza, w działaniu swobodna, a w źródłowym znaczeniu swego nazwiska wszystkie inne w sobie jednocząca, dziwną moc swoją na upodobanie i zmysły wywiera &lt;gap&gt;".<br> Podobnie jest z nowatorską na owe czasy tezą głoszącą autonomizm estetyczny poezji. Słowacki twierdzi mianowicie, że &#132;pięknem jest to, co się nam podoba przez swój kształt, postać i własności, bądź zewnętrzne, bądź wewnętrzne, chociażby przedmiot nie miał w sobie nic takiego, co by go w innych względach pożytecznym czynić mogło i choćby nam