druga z nich to "zapotrzebowanie na stymulację".<br><br>W pierwszej fazie powstawania grupy mamy do czynienia z równoczesną obecnością kilkunastu osób, zupełnie sobie obcych, "zmuszonych" sytuacją do przebywania ze sobą w określonym pomieszczeniu i przez określony czas. Źródłem spadku poczucia bezpieczeństwa jest jednak nie tylko przebywanie wśród wielu nieznanych osób i nowość sytuacji, ale także szeroko rozpowszechniana wizja treningu jako czegoś "zagrażającego". W treningu prowadzonym przez aktywnego trenera uczestnicy wiążą swe bezpieczeństwo z jego działaniem, ale w treningu niedyrektywnym pozostawieni są sami sobie. Sposobem podtrzymywania przez nich poczucia bezpieczeństwa jest rzucanie grupie "na żer" bezpiecznych wątków, czyli opowiadanie o swoich problemach fasadowych