rzadko, że ceniło się je niezwykle. Moim nieosiągalnym marzeniem była Calineczka ukryta w tulipanie, który wirował i otwierał się tylko przy bardzo szybkim kręceniu korbką. <br>Niczego tak wspaniałego nie było w szkole. Tam jedyną tajemnicę stanowiły muchy topiące się w kałamarzach napełnianych atramentem co rano przez woźną. Szkoła była całkowicie nudna, jakby pozbawiona czegokolwiek związanego z inteligencją. <br>Co innego teatr, gdzie Guignollle sam wyskakiwał z koszyka, albo okręt Pana Kleksa schodził na dno oceanu w falujących odmętach (nie mogłam uwierzyć, że to nie woda, ale światło z reflektorów). Co innego wesołe miasteczko, gdzie można było pokonać przyciąganie ziemskie, Cyrk z podniebnymi