Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
byłaby do przyjęcia dla odbiorcy... Słowem, czytelnik także współ-kształtuje dzieło, czyniąc to często poza świadomością pisarza i kto wie? wbrew jego najgłębszym popędom i fantazjom! Jeśli tak jest, to Sinko-Pimko - odsłaniając Gombrowiczowi mechanizm kształtowania dzieła - pchnął go na drogę literackiej oryginalności!
Gombrowicz nie mógł już - jak w Pamiętniku, o wiele bardziej wsobnym - popuszczać bezkarnie cugli fantazji i drążyć osobliwości jednostkowej psychiki! Zrozumiał, że nigdy nie napisze "dzieła mojego własnego, takiego jak ja", jeśli nie uwzględni innego... choćby w postaci czytelnika. Czytelnik bowiem współ-kształtuje Gombrowicza zarówno jako autora i jako człowieka. Więc właśnie po to, aby jego dzieło było identyczne
byłaby do przyjęcia dla odbiorcy... Słowem, czytelnik także współ-kształtuje dzieło, czyniąc to często poza świadomością pisarza i kto wie? wbrew jego najgłębszym popędom i fantazjom! Jeśli tak jest, to Sinko-Pimko - odsłaniając Gombrowiczowi mechanizm kształtowania dzieła - pchnął go na drogę literackiej oryginalności!<br>Gombrowicz nie mógł już - jak w Pamiętniku, o wiele bardziej wsobnym - popuszczać bezkarnie cugli fantazji i drążyć osobliwości jednostkowej psychiki! Zrozumiał, że nigdy nie napisze "dzieła mojego własnego, takiego jak ja", jeśli nie uwzględni innego... choćby w postaci czytelnika. Czytelnik bowiem współ-kształtuje Gombrowicza zarówno jako autora i jako człowieka. Więc właśnie po to, aby jego dzieło było identyczne
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego