autentyczna sztuka wyrasta z życia i służy jego potrzebom. Książka od pierwszego wydania wzbudziła w sferach literackich sprzeczne wrażenia i opinie. Zwolenników pojęć tradycjonalnych drażniła przedwczesnym budowaniem pomników autorom debiutującym i mało znanym, wywołującym w odbiorcach konserwatywnie nastawionych gwałtowne niejednokrotnie zastrzeżenia moralne i estetyczne; innych irytowało niedocenianie autorów, pretendujących do o wiele wyższej pozycji niż wyznaczył im autor w swojej hierarchii. Dochodziło do sporów, kłótni i otwartych inwektyw, część pisarzy brała nawet w obronę krytyka w zbiorowych oświadczeniach publicznych. Ale wielość i częstotliwość wydań dowodziła, że książka była potrzebna i czytana, że spełniała z pożytkiem rolę swoistego kompendium i przewodnika po "współczesnej