12 stwierdził, że wyroki w sprawach gardłowych ferował wiec (Licet apud concilium accusare quoque et discrimen capitis intendere). Miał on jednak na myśli wiec plemienny. Z tego, że takie same wiece odbywały się w każdym z lokalnych okręgów, Tacyt nie zdawał sobie sprawy. Dlatego prawdziwą wiadomość, że na lokalnych wiecach obierano miejscowych naczelników (oczywiście też przez aklamację) odniósł on mylnie do zgromadzeń plemiennych. Powstał z tego obrazek godny centralistycznego państwa. Naczelny organ plemienia miał wyznaczać naczelników poszczególnych okręgów i wysyłać ich w teren, żeby tam wymierzali sprawiedliwość. Z tej samej przyczyny Tacyt mylnie zinterpretował informację o lokalnym wiecu sądowym, uznając to