deemulgatory ustala się najczęściej proporcjonalnie do zawartości oleju w emulsji. Deemulgatory o większej skuteczności dodawane są w ilości odpowiadającej 1040% masowej zawartości oleju, niewłaściwie dobrane wymagają dawki 50100% w przeliczeniu na olej.<br>Duże dawki chemikaliów i konieczność dodawania wodorotlenku wapnia (w celu zalkalizowania emulsji) powodują powstawanie znacznych (nawet do 30% obj.) objętości silnie zaolejonych osadów, co jest wadą tej metody. Osady te źle sedymentują, a czasami wypływają na powierzchnię.<br>Powszechną praktyką jest zatem rezygnacja z sedymentacji i bezpośrednia filtracja osadów w kilka minut po rozdzieleniu faz.<br>Jako jeden z tańszych deemulgatorów chemicznych można wymienić siarczan żelaza(II), zawarty w zużytej kąpieli