jego planów zjednoczenia kraju. W lipcu 1144 r. zmarła matka juniorów, księżna Salomea, a Władysław II sięgnął po spadek po niej atakując ponownie w roku następnym obu juniorów. Tym razem pokonał ich oddziały pod dolnym Nerem lub pobliską Bzurą, zdobył cztery grody, a w roku następnym wznowił działania wojenne i obległ ostatni poważniejszy punkt oporu juniorów w zachodniej części państwa - Poznań, stolicę dzielnicy wielkopolskiej Mieszka. Sędziwy arcybiskup Jakub polecił się wówczas zawieźć na wózku do obozu księcia seniora wzywając go do zaprzestania wojny domowej prowadzonej przy pomocy pogańskich Prusów, a gdy napomnienia nie odniosły skutku uroczyście wyklął Władysława. <br>Młodzi książęta przygotowywali