jeńców nie brano. Rosjanie mieli pewne straty właściwie tylko od własnych granatów, bo od tego zgodnie z instrukcją wszędzie zaczęli atak. Potem, grupy bojowe Armii Czerwonej nie napotykały już zorganizowanego oporu, ponieważ dowództwo Wojska Polskiego wydało rozkaz, unikania walk z Armią Czerwoną i nie zezwalało na użycie broni za wyjątkiem obrony koniecznej. Tylko w nielicznych wypadkach doszło do walk, jak na przykład w okolicy Wilna, gdzie młodzież ze szkół średnich, nie zmobilizowana i bez rozkazu, samorzutnie w poczuciu obowiązku patriotycznego stawiała przez dwa dni opór, podobnie jak wspomniane wyżej grupy harcerzy na Śląsku czy w Wielkopolsce.<br>Do poważniejszych walk doszło w