znajdowała się kiedyś luneta do obserwacji ciał niebieskich.<br>I oto nad głową zobaczyłem czarny cień łuku bramy. Przystanąłem, bo wydawało mi się, że słyszę szmer rozmowy płynący z ruin. Pomyślałem, że zapewne moi koledzy szybciej ode mnie dostali się na szczyt wzgórza i przez wyłom w murze weszli na tyły obserwatorium. Śmiało więc zrobiłem kilka kroków przez pogrążony w ciemnościach podwórzec.<br>Raptem oślepił mnie ostry blask. Tak silnej latarki nie miał nikt z naszych chłopców w obozie harcerskim, więc od razu wiedziałem że to ktoś obcy. Oczy aż zabolały mnie od mocnego światła, nagle blask przysłonił jakiś cień, jak gdyby ktoś