cukrem? Tak Tomasz sobie to wyobrażał i tym wyjaśniał sobie radość chłopca, kiedy udało mu się wyświdrować otwór w beczce. Różnym marzeniom o przeczytanych historiach sprzyjała szczególnie wygódka. Prowadziła do niej ścieżka, ponad którą nawisały krzaki porzeczek, Drzwi zamykały się od środka na haczyk, a przez wycięte w nich serce obserwowało się, kto do wychodka zmierza. Pr5zez szpary przeświecała śłońce, a naokoło grała <page nr=66> bezustanna muzyka much, pszczół i trzmieli. Taki włochaty trzmiel bucząc ciężko zapuszczał się czasem z tyłu na dół, smród z którego Tomasz wciągał w nos za lubością. W kątach pająki rozpinały swoje sieci. Na poprzecznej belce zacieki stearyny zostawiały