mięsożernych, gryzoni i pewnych ptaków domowych (kura, perliczka) tkanka łączna międzypłacikowa występuje w bardzo małej ilości, dlatego granice między poszczególnymi płacikami są niewyraźne (ryc. 90). Większe skupienia tkanki łącznej spotyka się tylko w miejscach, w których kilka płacików styka się ze sobą swymi narożami (przestrzenie wrotno-żółciowe). Wyraźne odgraniczenie płacików obserwuje się w wątrobie świni (ryc. 91) i wielbłąda z uwagi na dużą ilość tkanki łącznej międzypłacikowej, która otacza płaciki na kształt pochewki. Większa ilość tkanki łącznej występuje również u indyka, kaczki i gęsi. Rozrost tkanki łącznej międzypłacikowej spowodowany zanikami (zmniejszaniem się) płacików jest objawem schorzenia zwanego 162<br><br> marskością wątroby (cirrhosis