płonął niemal natychmiast. Jeśli skład orzekający miał wątpliwości lub szukał wspólników - rozpoczynało się śledztwo.<br>Najprostszym sposobem udowodnienia czarownicy winy było pławienie. Kobietę w metalowej klatce lub po prostu z powrozem pod ramionami spuszczano do stawu lub rzeki. Jeśli utonęła, sprawa była jasna; jeśli nie szła pod wodę (a sprzyjały temu obszerne spódnice) <br>- trzeba było rozgrzewać katowskie szczypce. Nim jednak wyszarpały one pierś lub kawałek pośladka - podejrzana musiała przysiąc "&lt;q&gt;na Boga i świętą Dziewicę, że zezna prawdę co do siebie i innych&lt;/&gt;".<br>- Ja nie wiem, co mam mówić, powiem wszystko! - wyły podobno często czarownice na sam widok narzędzi tortur. Aliści męczone były