rasą <foreign lang="lat">P. syringae pv. glycinea</> z 22 do 310C powodowało zahamowanie reakcji nadwrażliwości i znaczne obniżenie akumulacji gliceoliny. Jednocześnie populacja bakterii wzrosła 10-krotnie w porównaniu z roślinami inkubowanymi w temperaturze 220C [21]. Opierając się na wcześniejszych badaniach Keen [37] przypuszcza, że w reakcji nadwrażliwości akumulacja fitoaleksyn zachodzi także w obumarłych komórkach [28]. Stąd stają się one rezerwuarem substancji antybiotycznej i dodatkową chemiczną barierą ograniczającą rozwój patogena. W większości jednak przypadków już samo zamarcie komórek otaczających zakażone miejsce jest dostateczną przeszkodą uniemożliwiającą rozprzestrzenianie się patogena, jeśli jest on niezdolny do rozwoju na martwej tkance. Stwierdzono, że w wywoływaniu reakcji nadwrażliwości mogą