nie moralizowały natrętnie. Uczyły dobrego postępowania lub piętnowały złe poprzez przykłady, np. Bukiet z róż (pomoc dla wieśniaka), Żniwa (organizowanie żniw u chorego chłopa), Kolęda (ofiarowanie pieniędzy dla pogorzelców), Wielkanoc (piętnowanie łakomstwa), Mały Tomek z Jabłonny (poświęcenie dla chorej matki). Atrakcyjność powiastek polegała m.in. na sięganiu do polskich tradycji, obyczajów religijnych i ludowych. Powiastki jeszcze w początkach XX w. były zalecane w szkołach.<br> Niejako dopełnieniem programu edukacyjnego dla dzieci były dwie książeczki pod wspólnym tytułem Wiązanie Helenki. Książeczka dla małych dzieci uczących się czytać, przez Autorkę Pamiątki po dobrej matce (1823-1825). Do końca XIX w. osiągnęły dwadzieścia jeden wydań