milczenie, zdumiewające tym bardziej, że każda błaha premiera bulwarowych teatrzyków była na drugi dzień omawiana w gazetach, a ten spektakl (abstrahując od jego walorów artystycznych) stanowił nadto świetną gratkę dla ogromnie rozbudowanych plotkarskich rubryk prasy teatralnej. Jedyną recenzję opublikował 4 kwietnia "Moniteur des Théâtres". Jej ton był bardzo życzliwy, choć ocena poziomu imprezy dalece odbiegała od tego, co pisano w "Trzecim Maju". Francuski recenzent najpierw dał wyraz zdumieniu: "przedstawienie niezwykłe, od tak dawna anonsowane", "spektakl równie nowy jak nieoczekiwany"; ale aktorsko występ nie nazbyt się udał. Panna Lagrange wprawdzie pięknie śpiewała, lecz inni amatorzy wypadli zdecydowanie gorzej, miejscami efekty były niezamierzenie