ich nie wyjaśnia. W świetle wspomnianych koncepcji pewną naiwnością jest mechaniczne rozróżnianie grup odniesienia normatywnego i porównawczego jako niewiele mających ze sobą wspólnego pojęć (jak to czyni np. Kelley, 1947). Najistotniejszy staje się całościowy proces kształtowania - poprzez społeczne interakcje jednostki - pewnej matrycy, poprzez którą postrzega ona selektywnie rzeczywistość, porządkuje ją, ocenia, włącza jako element jej symbolicznych interakcji z samą sobą i kieruje się nią w konsekwencji w swych zachowaniach. Shibutani wysuwa następującą hipotezę, łączącą w całość poruszane wyżej wątki:<br>"[...] wybór grupy odniesienia - konformizm w stosunku do norm grupy, której perspektywę jednostka przyjęła - jest funkcją związków jednostki z innymi; stopień, w jakim