dopasowani: on świetny naukowiec i ona, wierny kibic. Przez jakiś czas żyli zgodnie, potem rozpętało się piekło rozczarowań i pretensji. Rozstali się jako para frustratów. Barbara uważa, że poświęciła się dla męża. Jego sukcesami cieszyła się bardziej niż własnymi. On z kolei do tego stopnia uwierzył jej, że bez jej "ochów i achów" nie mógł już normalnie funkcjonować.<br>Ten 30-letni zakochany w sobie chemik rzeczywiście nie szczędził Barbarze tortur. Przytyki i zdrady były odpowiedzią na wizję kariery naukowej, którą mu narzucała: - Do diabła, nikt mi nie będzie mówić, czego chcę od życia! Fakt, byłem dla niej okropny, ale ona zawsze chciała sterować