mniej -emiterów. Charakterystyczne jest jednak, że dla lantanowców ((...)) najlżejszy emiter ((...)) . Jest to jądro ((...)) najlżejszy znany emiter . Pojawienie się emitera wśród nuklidów o tak małej liczbie atomowej musimy przypisać oddziaływaniu powłoki ((...)) na dwa neutrony poza powłoką. Zgodnie z równaniem (1.9.2-6) rozpad powinien wystąpić przy wyższych A.<br> Także pewne odchylenia w obszarze ((...)) mogą być związane z zamykaniem podpowłoki przy ((...)) (rys. 3.3).<br> Efekty zamkniętych powłok dają się zauważyć, choć z malejącą intensywnością, daleko jeszcze poza liczbami magicznymi Z i N. Energie ((...)) są jeszcze niezwykle wysokie dla emiterów ((...)) W obszarze poza polonem energie zmniejszają się, aż do osiągnięcia względnie trwałych izotopów