groźni, patetyczni, zasłonięci tajemnicą.<br>Mietek od dozorcy wytoczył zza śmietnika wózek, zaturkotał nim po podwórku. Stanął pod oknem Jurka, stulił wargi w kurzy kuper i gwizdnął przeraźliwie.<br>Zza parapetu wychyliły się dwie głowy.<br>- Mieciu, powiedz, z łaski swojej, braciom Makowskim, że ; Jurek nie załatwi ich interesu i żeby w ogóle odczepili się.<br>Ojciec powiedział to wszystko dobitnie. Szewc uniósł głowę znad zagonu, przywitał ojca skinieniem głowy i uśmiechem.<br>- Gdzie oni są? Te Makoszczaki - pytał Mietek.<br>- "Pod Psami" - odpowiedział Jurek ojcu.<br>- "Pod Psami"... "Pod Psami"... - ogłosił ojciec głośno, a nie bez satysfakcji. Szewc uśmiechnął się złośliwie.<br>"Pod Psami" Mietek od dozorcy stał przy