A teraz ciężki; teraz więcej waży.<br><br>Bunt się uskrzydla tak - jak w kamień toczy.<br><br>I pomyśl: czułość, ta świetlista kula,<br>Teraz dopiero w mym pobliżu płonie,<br>Luzując szczęki, łagodząc me dłonie.<br><br>Bunt się uskrzydla tak - jak się uczula.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;***&lt;/&gt;<br>A tego roku jesień też jest siwa,<br>Ludzi ucisza, w drzewach kształt odkrywa.<br><br>I tego roku obłoki wydłuża,<br>Że idą niebem jak ziąbu przedmurza.<br><br>I tego roku w polach praca tłumna,<br>Gadają młyny, pachną chlebem gumna.<br><br>Jakby, zaiste, nie przeszła nad nami,<br>Chorągiew bólu z ciemnymi skrzydłami,<br><br>Jakby nam czoła nie obrosły chrusty,<br>I jakby "spokój'' nie był dźwięk już pusty.<br><br>A tu