na kościelnym dachu,<br>Przed upałem i kurzem kryją białe piórka.<br><br>Tutaj w cieniu bezpieczne gruchają nad miastem,<br>Jak dobrze jest i chłodno pod stopą anioła,<br>A gdy słońce znów przyjdzie i wszędzie jest jasno,<br>Jak para oblubieńców płyną do kościoła.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;KONCHA, PERŁY I SŁOWIK&lt;/&gt;<br><br>Wieczór jest jako flakon - kiedy się odmyka,<br>Wszystko chciałby odurzyć perfumą słowika.<br><br>Muszlę nieba otwiera jak morza odmęty,<br>A z muszli perły srebrne lecą w firmamenty.<br><br>Noc je na nitkach wątłych leciutko kołysze,<br>Niby główkę słowiczą zasłuchaną w ciszę.<br><br>Aż wschód w palce różowe pocznie gwiazdy chwytać<br>I w konchę niebios perły bledziutkie zamykać.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;MUZYKA PORANNA&lt;/&gt;<br><br>Daleko