wyróżnia świątyń. Czuł się trochę niepewnie w obliczu islamu, ale "nigdzie nie ma tych terrorystów i kałaszy". Na dziedzińcu Zosię oblegają tłumy dzieci, robi im zdjęcia. Jego zaczepia student historii, który uczy angielskiego gdzieś w Pendżabie, i "aj dżast łont praktis maj inglisz". Ludzie sprawiają wrażenie, jakby wpadli z ulicy odpocząć trochę w meczecie. W świątyni dżinijskiej na dywanach przed głównym ołtarzem rozłożone całe rodziny jak na pikniku. Dzieci płaczą, obok starcy zatopieni w rozmyślaniach. Nikomu nie przeszkadza biały, który przysiadł się na chwilę.<br>Zupełnie inne przyjęcie w świątyni sikhijskiej. Chcieli wejść do jednej z nich, w Starym Delhi. Pojawia się