jak pochyla się raz za razem, jak linie jej ciała gną się i wikłają, głowa podnosi i opada.<br>Rozpinając pas ruszył w stronę kobiety.<br>Odwróciła się gwałtownie, odruchowo ocierając ręce o fartuch. Gdyby spojrzał na jej twarz... Lecz nie spojrzał, już stał przed Goradą sięgając dłońmi pod jej spódnicę.<br>Krzyknęła, odpychając go od siebie. Nie puścił kobiety, teraz dopiero podniósł wzrok. Ujrzał czerwone od płaczu, przerażone, błagające oczy...<br>Tupot za plecami.<br>Odwrócił się, przestępując z nogi na nogę. Chciał się schylić, by podciągnąć spodnie, ale nie zrobił tego. Czterech żołnierzy patrzyło na niego, wyszczerzając zęby w uśmiechu. Gorada łkała.<br>- Żal mi