przyćmionym światłem i - nic nie mówisz.<br>W barze było mnóstwo osób. Przy kontuarze stały, za siedzącymi na stołkach, dwa rzędy ludzi. Udało mi się zająć zwolnione przez łysego oficera miejsce. Zamówiłem wódkę.<br>- Wrócił pan - skonstatowała barmanka.<br>Dopiero teraz, kiedy barmanka okazała ci sympatię, stwierdziłeś, że egzema na jej ręce jest odrażająca. Starasz się nie patrzeć na nią, co chwila jednak uświadamiasz sobie, że obserwujesz tę czerwoną plamę, która krąży nad kieliszkami, szerokim łukiem przeskakuje na półkę z butelkami, nieruchomieje na kontuarze. Przypominasz sobie zygzaki, jakie czynisz ognikiem papierosa, gdy leżysz w ciemności. Na powrót, bez odrazy, możesz patrzeć na dłoń barmanki