przygotowały się należycie na przyjęcie nowych członków. Ich straszenie przenoszeniem zatrudnienia na Wschód (dzięki rozszerzeniu Unii Francuzi stworzyli 10 razy więcej miejsc pracy u siebie, niż przenieśli do Polski) brzmi dziś groteskowo. Te frustracje mogą się przełożyć na bardzo konkretne rozwiązania polityczne, które będą szkodliwe dla Polski. Chirac najprawdopodobniej odczytałby odrzucenie traktatu jako wezwanie do tworzenia wewnętrznej grupy w Unii złożonej z bogatych państw założycielskich. Innymi słowy, mielibyśmy koniec Unii Europejskiej w wersji obecnej i Europę dwóch prędkości z bogatymi krajami posuwającymi się szybciej i biednymi wlekącymi się z tyłu. Kto zgadnie, w której grupie znajdzie się Polska? <br>Politycy z PiS