kamienic. Puste chodniki straszyły zębami wyrwanych płyt. Herbert szedł nocnym miastem, marząc o niedalekiej przyszłości jedynie słusznych nosów. Wypity na zbiórce alkohol rozgrzał mu ciało, więc zapragnął Helgi, przyjaciółki na samotne wieczory. Przeszedł przez wiszący most Kaiserbrücke, rezygnując z marszowego kroku, żeby nie spowodować katastrofy, i po drugiej stronie rzeki odszukał dom dziewczyny.<br>Przyjaciółka była młodą, pełnych kształtów kobietą. Pracowała w sądzie jako sekretarka i wodziła za Herbertem krowimi oczami. Wierzyła, że jest przeznaczony do wyższych celów. Podziwiała go jako mężczyznę i człowieka, który zajdzie wysoko. Nie narzucała mu się ze swoją osobą. Po cichu łudziła się, że kiedyś stanie mu