miano "teorii" i czy jako taka może stać się podstawą do wykorzystania w rozwiązaniu określonego problemu praktycznego (piszę o tym szczegółowo w rozdz. 2.), a dopiero potem przystąpić do wyprowadzenia z jej twierdzeń dyrektyw praktycznego działania. <br><br>Uważam, że nie sposób odpowiedzialnie przystąpić do samodzielnego (a więc twórczego, a nie tylko odtwórczego, przypominającego pracę inżyniera konstruującego jakieś urządzenie techniczne na podstawie szczegółowego planu ujętego w licencji) zastosowania czyjejś koncepcji w celu usprawnienia własnej praktyki psychologicznej bez dobrej znajomości metodologii. Metodologia dostarcza bowiem psychologowi ostrych kryteriów umożliwiających oddzielenie ziaren od plew. <br><br>Kontekst (c). Tak, jak od psychologa-praktyka oczekuje się, że rozwiązując trudny