dni wcześniej. Dzień był słoneczny i nic nie zapowiadało horroru, który miał nastąpić. Wstąpiliśmy do biura ogłoszeń, żeby dać anons o pilnej sprzedaży naszego starego citroëna. W końcu codziennie ukazują się tysiące ogłoszeń. Nasze nie było ani lepsze, ani gorsze. Nie spodziewałem się w każdym razie, że wywoła tak szeroki odzew społeczny. W dniu ukazania się ogłoszenia mieliśmy jeszcze dwadzieścia osiem telefonów. Szesnaście osób już na wstępie zastrzegło, że nie zamierza kupować tak starego i z pewnością zepsutego samochodu, dzwoni wyłącznie z ciekawości; siedem osób byłoby zainteresowanych, o ile cena byłaby dziesięć razy mniejsza; trzy sugerowały, że przyjęłyby samochód w prezencie