kompleksowości wynika wprost z istoty kwalitologii, w której tylko względy pragmatyczne prowadzą do ograniczenia mocy zbioru cech każdego przedmiotu. W tej zasadzie tkwi naturalne dążenie do maksymalizacji wiedzy o przedmiotach, stanowiących obiekt diagnozowania, prognozowania lub projektowania. Kompleksowość wiedzy o przedmiotach ustala się na podstawie kryteriów. Zatem, liczebność zbioru uwzględnianych kryteriów odzwierciedla drugi wymiar kompleksowości (pierwszy wymiar określa każde z kryteriów).<br>Stosowanie zasady kompleksowości wiąże się z wykorzystaniem pełnych zakresów czterech następujących kryteriów podstawowych:<br>- procesowego (czasowego),<br>- badawczego,<br>- podmiotowego,<br>- strukturalnego.<br>Kryterium procesowe zakreśla czasowy horyzont istnienia przedmiotu - od momentu pojawienia się do momentu zniknięcia. Stopień kompleksowości wiedzy o przedmiocie według tego kryterium wyznacza