usunęli się dobrowolnie w cień, a "<orig>predsidatielem</>", czyli oficjalnym panem w Antoninach został wybrany stróż od ryb, Kozak Pamfiłow, szczery analfabeta o potężnych łapach. Szybko w warsztatach miejscowych wykonano wielką pieczęć, rzecz najniezbędniejszą w krajach byłej Rosji, i Komitet począł działać. Wszystko, co się znajdowało w pałacu, stajniach itd. służba ogłosiła jako swoją własność. Pałac i magazyny opieczętowano. Żołnierze Petlurscy przyjeżdżający do Antonin byli przez Komitet witani jak swoi, karmieni i ugaszczani, ale nie pozwalano im ruszyć niczego. Proletariat twardo stał na straży swego dobra. Pobici własną bronią, odjeżdżali, nic nie zaczepiając. Była to gra bardzo trudna i niebezpieczna, wymagająca wielkiej