końcowych na jednostkę energii elektronu ((E) nazywamy gęstością stanów końcowych). <br>W celu określenia wielkości (E) posługujemy się pojęciem przestrzeni fazowej, dostępnej dla układu w stanie końcowym. Zauważmy, że gdy w stanie końcowym są tylko dwa obiekty, wówczas ich energie (w układzie środka masy) są jednoznacznie określone i przestrzeń fazowa jest ograniczona do powierzchni E=const. W przypadku trzech ciał w stanie końcowym (jak w rozpadzie ) rozważamy całą przestrzeń wektorów pędu. <br>Przyjmując układ współrzędnych (rys.5.17), na którego osiach są składowe wektora pędu (p;, pŤ, p=), widzimy od razu, że cząstki o energii od E (a więc o pędzie p=E2