kontakt z obiektem. Ta forma powstawania wartości przypisywanej obiektowi lub sytuacji jest efektem związków skojarzeniowych, wiążących cechy obiektu z określonymi silnymi i krótkotrwałymi stanami pobudzenia emocjonalnego, jakiego doświadcza użytkownik. Przeżycia te wiążą się z uczuciem przyjemności lub redukcji przykrości (np. doznanie ulgi), zaś stopień uświadomienia sobie ich treści jest silnie ograniczony. Podstawowe dla procesów emocji są następujące wymiary: przykry-przyjemny oraz dążę-unikam. Jeśli doznania osiągają bardziej złożoną formę, trwają dłużej i są określone sytuacyjnie - określa się je mianem przeżyć emocjonalnych. Przeżycia emocjonalne cechuje także silniejsze niż w przypadku doznań uświadomienie sobie treści doświadczanych uczuć. Przy pewnej złożoności odnoszą się do