od aniołków, który, oblizując wargi, wsuwał ci w pochwę zimny, metalowy wziernik, mrużąc oczy za grubymi szkłami.<br> - Na twoim miejscu już bym usunęła - namawia Marlena. - Im szybciej to zrobisz, tym łatwiej zapomnisz. Człowiek zawsze ma później jakieś skrupuły, ale to mija.<br> Jak ona śmie mnie namawiać do zabijania...! Co za ohydna kobieta...<br> Tańczysz... Jesteś Colombiną... A wciąż myślisz o tym kiełkującym w tobie człowieku.<br> Żyjemy w potwornej epoce, bo każdy z nas mógł po prostu zostać wyskrobany. Każdy mógłby stać się ziarnem krwi, niewielką fasolką na dnie metalowego pojemnika. Życie człowieka to dziś zupełny przypadek. Trochę zależy od miłości, trochę od