brytyjskiej organizacji praw człowieka &lt;name type="org"&gt;Statewatch&lt;/&gt; znalazły się na niej: &lt;name type="place"&gt;Benin&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Botswana&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Wyspy Zielonego Przylądka&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Ghana&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Mali&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Mauritius&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Senegal&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Chile&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Kostaryka&lt;/&gt; i &lt;name type="place"&gt;Urugwaj&lt;/&gt;.<br>&lt;name type="place"&gt;Polska&lt;/&gt; na temat połowy z nich nie wyraziła zdania, ale poparła kandydatury pięciu: &lt;name type="place"&gt;Ghany&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Mali&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Senegalu&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Mauritiusu&lt;/&gt; i &lt;name type="place"&gt;Urugwaju&lt;/&gt;. Trzy pierwsze to państwa, w których tradycyjnie dokonuje się okaleczania narządów płciowych kobiet. W &lt;name type="place"&gt;Mali&lt;/&gt; ta nieludzka praktyka dotyczy ponad 90 procent dziewcząt. To jeden z powodów, dla których przeciwko uznaniu tego kraju za bezpieczny, sprzeciwiła się &lt;name type="place"&gt;Finlandia&lt;/&gt;.<br>Wszystkie kraje poproszone o wypełnienie ankiety, której zawartość ujawnił wczoraj &lt;name type="org"&gt;Statewatch&lt;/&gt;, mogły dołączyć swoje wyjaśnienia do decyzji na "nie" lub na "tak