na fonii i wizji. Każdy Eufończyk może je sobie obejrzeć - bez wiz i dewiz - za pośrednictwem telewizji. <br>Telewizja przekracza wszelkie granice. Leżący w domu na tapczanie telewidz góruje nad widzem siedzącym na ławce na szczycie stadionu. Dzięki telewizji może telewidz zajrzeć w oczy zawodnikowi, z którym się nigdy nie spotka oko w oko, dzięki telewizji może sięgnąć wzrokiem tam, gdzie wzrok jego normalnie nie sięga. Zwykły zaś widz mruży oczy przed słońcem, wytęża wzrok, by ujrzeć, co się na płycie stadionu dzieje, i coś tam może widzi, coś spostrzega, lecz nie tak wiele i nie tak wyraźnie, jak widzi to telewidz, który nie