po czym planował marsz na wschód, by podać rękę ruchowi rewolucyjnemu w Rosji. Jakoż z Londynu wypłynął statek Ward Jackson, wiozący broń i ochotników pod dowództwem płk. Łapińskiego, wyprawę jednak udaremniła dywersja carskich agentów. Sierakowski uzbroił tylko ok. 2 tys. ludzi; siły jego zostały rozbite w wielkiej, trzydniowej bitwie w okolicy Birż. Nowy wielkorządca Litwy, Murawiew, rozkazał stracić Sierakowskiego na szubienicy. Odtąd powstanie litewskie przekształciło się w bezładną partyzantkę; kierujący powstaniem biali widzieli w nim demonstrację, która by "oznaczyła krwią przyszłe granice Polski".<br>Już latem wydział wileński został rozbity przez aresztowania; zamożna szlachta, sterroryzowana przez Murawiewa, wycofywała się z ruchu. Kierownictwo